اگرچه واژههای WLAN و Wi-Fi به جای یکدیگر استفاده میشوند، اما این دو فناوری بیسیم متفاوت هستند. شبکه LAN بی سیم از فناوری رادیویی برای اتصال nodes استفاده می کند، در حالی که Wi-Fi یک نوع WLAN است.
مفهوم بی سیم همچنان در محیط های تجاری پیچیده است. بسته به زمینه بی سیم خاص یا برنامه مورد بحث، فرض شما در مورد معنای LAN بی سیم ممکن است با ما متفاوت باشد – حتی اگر درگیر یک بحث باشیم.
شبکههای مناطق شخصی بیسیم مانند بلوتوث و wireless WAN ها را به همراه دستگاههای شبکه مربوطه خود را ،فراموش کنید. حتی بدون این توپولوژی های شبکه بی سیم، به اندازه کافی ، داستان برای ادامه موضوع WLAN وجود دارد. به طور خاص، بیایید تفاوت بین WLAN در مقابل Wi-Fi را بررسی کنیم.
برای مقابله با ساختار WLAN عمومی، ابتدا باید معنای شبکه محلی را بررسی کنیم. شبکه LAN عموماً شبکه ای است که در داخل یک ساختمان یا محوطه دانشگاه قرار دارد و یک ساختار جغرافیایی یا عملکردی را نشان می دهد که معمولاً از طریق کابل کشی از انواع مختلف متصل می شود. یک W به LAN اضافه کنید، و تبدیل به یک LAN بی سیم می شود. به سادگی میتواند فناوری بی سیم یا شبکه LAN را گسترش می دهد، قطعات را جایگزین می کند یا هر دو عامل را اجرا کند.
اصطلاحات WLAN و Wi-Fi اغلب به یکدیگر پیوند داده می شوند و به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما مشکلاتی در این عادت ایجاد می شود. یک WLAN را می توان بر روی فناوری های بی سیم مختلف، از جمله Wi-Fi، تلفن همراه و بلوتوث ساخت.
برای نشان دادن تفاوت بین WLAN و Wi-Fi، داستانی را به اشتراک میگذاریم. یک بار در مورد درخواست هایی که برای پیشنهادات و پروژه های اجرایی شامل کنترل روشنایی و سیستم های هشدار ساختمان داشتیم ؛ مشورت کردیم. هر کدام ازآنها ، از WLAN برای اتصالات بی سیم خود استفاده می کردند. با شنیدن پروژه هایی مربوط به WLAN، فکر کردیم: “ای بابا، شاید ما اصلا نیاز به خدمات مهمی را در Wi-Fi نداشته باشیم و این خدمات مهم را نخواهیم .”
اما، پس از کاوش در ماهیت محصول، متوجه شدیم که این WLAN ها از فناوری های مختلف رادیویی استفاده می کنند و هیچ ارتباطی با Wi-Fi ندارند. در هر مورد، نوعی از روتر بین شبکه LAN و گیرنده های بی سیم اختصاصی در حال کار و اجرا ،قرار داشت.
بنابراین، دوباره، یک WLAN از فناوری رادیویی برای اتصال node ها در یک LAN استفاده میکند، اما ممکن است لزوماً از Wi-Fi استفاده نکند.
کسانی که هر نوع شبکه ای را برای زندگی ایجاد می کنند، می دانند که طراحی شبکه باید اهداف عملیاتی را فعال کند. هنگامی که یک WLAN الگوی مناسبی را برای دستیابی به اهداف خاص ارائه می دهد، یک مهندس یا معمار شبکه واجد شرایط در نظر می گیرد که کدام اجزا و فناوری برای یک موقعیت خاص بهترین کار را دارند. فناوری بیسیم ممکن است بخشی از یک توپولوژی با سیم فشرده باشد، یا ممکن است فناوری غالب در حال کار و اجرا باشد.
ایجاد یک WLAN تمرینی در الزامات، انتخاب محصول و فناوری و پیاده سازی است که می تواند طیف وسیعی از توپولوژی های سیستم نهایی را ارائه دهد.
در اینجا مراحل اولیه برای ایجاد یک WLAN وجود دارد:
استفاده از هر فناوری بی سیم می تواند شرکت ها را در بسیاری از زمینه های مجزا توانمند کند. WLAN به طور خاص دارای مزایای زیر است:
مبادله یک فناوری با تکنولوژی دیگر هم مزایا و هم معایب دارد. با وجود مزایای WLAN، تیم های شبکه باید واقعیت های زیر را در نظر بگیرند:
Wi-Fi یک فناوری LAN بی سیم است که از استانداردهای IEEE 802.11 استفاده می کند و نه چیز دیگری. در طول سالها، تحولات مختلفی در وایفای پدیدار شد که در استاندارد جدید 802.11ax به اوج خود رسید.
هر نسخه از استانداردهای 802.11 برای سازگاری با 802.3 Ethernet – رایج ترین نوع LAN – نوشته شده است، زیرا Wi-Fi معمولاً لبه یک شبکه سیمی را گسترش می دهد. وای-فای Peer-to-peer نیز در استانداردهای 802.11 نوشته شده است و اغلب به موازات استقرار WLAN تمام عیار کار می کند — چاپگرهای بی سیم یکی از نمونه های رایج هستند.
نقاط دسترسی بی سیم (WAP یا به سادگی AP) به عنوان پل لایه 2 بین استانداردهای 802.11 و 802.3 در شبکه های سازمانی عمل می کنند. روترهای بی سیم در یک شبکه خانگی دارای یک AP داخلی در درون خود هستند. یک دستگاه client به صورت بی سیم از طریق یک AP به شبکه متصل می شود.
شبکه های Wi-Fi کاملاً WLAN هستند. اما نکته مهم این است که Wi-Fi ، تنها نوع WLAN نیست.
لطفاً به پروژه کنترل روشنایی فوق الذکر من نگاهی بیندازید. در این مورد، این شرکت از فرکانسهایی در حدود 430 مگاهرتز برای اتصال سوئیچها، چراغها و کنترلکنندهها برای تشکیل یک WLAN در یک فضای معین استفاده میکند. در حالی که یک
Wi-Fi AP اقدام به اتصال 802.11 به 802.3 می کند، در این مورد، سیستم از هاب خود برای اتصال مجدد به LAN استفاده می کند. سیستم هشدار همچنین دارای WLAN خاص خود است که از طیف خاص خود استفاده می کند.
Wi-Fi تقریباً تنها WLAN است که مستقیماً به مشتریان انسانی خدمات می دهد، اگرچه شبکه cellular داخلی نیز ممکن است واجد شرایط باشد. اکثر WLAN های دیگر احتمالاً به گره های دستگاه مشتری بدون سر سرویس می دهند.
موضوع مورد توجه دیگر، WLAN های متعدد و همتا شده و نحوه تعامل آنهاست. اگر ابزارهای Wi-Fi درجه تجاری خود را روشن کنیم، WLAN های چشمک زن یا زنگ هشدار آنها را نمی بینیم زیرا هر دو در محدوده فرکانس متفاوتی هستند. به یاد داشته باشید، از زمان ظهور Wi-Fi 6E، دیگر Wi-Fi در فرکانسهای 2.4 گیگاهرتز، 5 گیگاهرتز و اکنون 6 گیگاهرتز است.
اما، اگر بخواهیم دو WLAN همزمان از هر نوع را اجرا کنیم، در واقع دنبال دردسر بوده ایم . درست همانطور که دو شبکه Wi-Fi در یک فضا می توانند عملکرد یکدیگر را خراب کنند، همین امر در مورد دو WLAN روشن، دو WLAN دارای زنگ هشدار یا دو نوع دیگر از WLAN که ممکن است از فرکانس های مشابهی استفاده کنند ،صادق است. هر WLAN نیاز به طراحی مناسب دارد و باید به WLAN های دیگر در همان فضا احترام بگذارد.
شاید احمقانه به نظر برسد که بپرسیم WLAN یا Wi-Fi بهتر است، با توجه به اینکه Wi-Fi یکی از مزه های WLAN است.
اما، همانطور که Wi-Fi همه جا حاضر شده است، تیم های شبکه ممکن است متوجه شوند که Wi-Fi همیشه بهترین انتخاب برای زمانی که به WLAN نیاز دارند؛ نیست. برای دسترسی کاربران همه منظوره، Wi-Fi همچنان استاندارد عملی است. اما، در مورد تعداد فزایندهای از اینترنت اشیا و دستگاههای headless ، تیمها احتمالاً از بین گزینههای WLAN بهتر انتخاب میکنند.
منبع :
گرد آوری ، ترجمه و تنظیم : ” بهشاد ابرقوئیان “
#تکباکس_آی_آر #تکباکس_آی_آر #ذخیره_ساز #سرور #شبکه #وای_فای #مش
#techboxir #techboxiran #server #storage #network #wi_fi #mesh #5G #wlan